Dag 11 - maandag 28 mei 2012 - van Eguzon naar Fossemagne - 243 km.

Na een paar heerlijke rustdagen en een rimpelhuidje van het uren in het zwembad toeven, gingen we vandaag weer op pad naar de Dordogne, met een tussenstop in Oradour-sur-Glane.

Op ca. 2o km ten westen van Limoges staan de ruïnes van het dorpje Oradour-sur-Glane en is één van de schandvlekken van de Tweede Wereldoorlog. Op 10 juni 1944 stierven 642 inwoners van dit Franse plaatsje. De oorzaak: een bezoek van de Waffen-SS divisie ‘Das Reich’. Alle inwoners werden verzameld en gedood. Nu is Oradour al tientallen jaren een monument. Kort na de oorlog besliste Charles de Gaulle dat de resten van het oude dorp de functie moesten verkrijgen van monument, als een waarschuwing uit het verleden en een symbool voor de wreedheden van de Tweede Wereldoorlog. Hij besloot tevens dat het nieuwe Oradour op een steenworp afstand weer opgebouwd zou worden. Als je bij een bezoek in het herinneringsdorp rond wandeld lijkt het of het dorp vorige week vernietigd is. Een ruïne waar de tijd sinds die verschrikkelijke dag  in 1944 stil is blijven staan. Een enkel autowrak, een naaimachine in een huis, de telefoonpalen, de tramrails. Precies zoals de beulen van "Das Reich" het dorp achterlieten.

Bij de ingang van het dorp is in 1999 een expositie en documentatiecentrum gebouwd, het "Centre de la Mémoire" Het is een ondergronds herinnerings- en informatiecentrum. Na wat informatie  kom je als bezoeker midden in het dorp weer bovengronds.

 De foto's behoeven weinig uitleg! Bent u geïnteresseerd in de hele toedracht ? op Wikipedia vindt u een goede uiteenzetting van het "Bloedbad van Oradour".

Na de indrukwekkende beelden van de overblijfselen uit een wreed deel van onze geschiedenis, keren we weer terug naar het leven van alle dag en gaan we weer gewoon verder met de dingen die ons nu bezig houden! We rijden weer terug richting Limoges maar slaan er 5 km voor, rechts af naar Aixe-sur-Vienne en nemen daar de N21 richting Périgueux.

Rond 12.45 zagen we, op de brug in Aixe rijdend, een heerlijke picknick plek aan de promenade langs de Vienne. Daar besloten we de inwendige mens maar weer eens te verwennen met een lekkere déjeuner (lunch). Daar keken we ook nog even in de gids naar een overnachtings camping en we besloten naar camping Les Sorias in Fossemagne te gaan, tussen Périgueux en Brive. Na een mooie rit over de N21 kwamen we daar om ongeveer 17.00 aan.

De camping ligt op een heuvel in het hoogste gedeelte van Les Sorias. Een woongebied met daarop drie boerderijen in de heuvels van de "Perigord Noir" bij Fossemagne. We hebben hier heerlijk van de avond genoten en in slaap gekwaakt door de kikkers in de paddepoel die toevallig die avond/nacht een bijeenkomst belegt hadden.

Dag 12 - dinsdag 29 mei 2012 - van Fossemagne naar Saint-Julien-de-Lampon - 130 km.

Via Thenon en Montignac, waar de "Moeder aller Grotten" ligt. De wereldwijd meest bekende grot als het om prehistorische kunst gaat. Lascaux II is een zéér getrouwe kopie van de voor het publiek afgesloten originele grot van Lascaux. Deze noemt men wel de "Sixtijnse kapel van de Prehistorie". Gingen we naar Les Eyzies-de Tayac door de prachtige "Vallei van Vèzére". De vallei wordt ook wel de ‘Vallei van de Mens’ genoemd, vanwege de vele prehistorische plekken langs de rivier. UNESCO heeft ook deze plek geplaatst op de Werelderfgoedlijst. We komen langs de enorme klif van La Roque Saint Christophe met zijn natuurlijke grotten die al in de prehistorie door de mens bewoond werden.

De lei-stenen muur, die 1 kilometer lang en 80 meter hoog is, werd eeuwenlang uitgesleten door de rivier en de vorst tot de terrassen ontstonden en de schuilplaatsen in de rotsen. De schuilplaats werd vroeger in tientallen vertrekken opgedeeld met wanden en bood plaats aan honderden mensen. Deze rotswoningen werden vanaf 55000 jaar v.Chr. bewoond en deden na de middeleeuwen dienst als fort tot de Renaissance.

We komen ook langs Tursac een klein en slaperig dorpje met een grote trekpleister : La Madeleine. Een grottendorp uit de middeleeuwen, die nog beroemder geworden is door een prehistorische vondst die de naam van de grot aan een tijdperk verbond, het magdalenien – de rendiercultuur uit de late steentijd.  Het grappige van La Madeleine is dat deze plek aantoont dat menselijk leven gehecht is aan één plaats. Waar de rendierjagers 18.000 jaar geleden woonden, verschijnt in de vroege middeleeuwen een heuse rotsstad die tot in de vroege 20e eeuw bewoond blijft.  Veel vondsten van La Madeleine zijn terug te vinden in het Musee Prehistoire Eyzies in Les Eyzies.

Heerlijk rijdend langs de Vèzére komen we door Les-Eyzies-de-Tayac, één van de meest bezochte plaatsjes in de streek en misschien wel van Frankrijk. Het is o.a. wereld beroemd als vindplaats van de "Cro Magnon" een voorouder van de "Homo Sapiens". Naast dat Les Eyzies wel de "hoofdstad van de prehistorie" wordt genoemd is het ook een leuk plaatsje om te bezoeken. Wij rijden door naar Le Bugue om vandaar naar de rivier de Dordogne te gaan en deze te volgen tot onze volgende camping, Le Mondou. We kwamen door de mooiste plaatsjes langs de Dordogne, zoals : Beynac-et-Cazenac, La Roque-Gageac, Vitrac en Calviac. We reden ook nog even naar Carlux, waar Clari graag de "Tuinen van Cardiot" wilde zien. Ze heeft daar heerlijk kunnen wandelen door o.a.  de wilde tuin, de geometrische tuin, de patio's, de bloemige groententuin, de ornamententuin, het rosenlabyrinth en nog veel meer. Vandaar gingen we naar St. Juliën-de-Lampon waar we om ca. 17.00 op camping Le Mondou aankwamen. Al 15 jaar de leuke en gezellige camping van John en Lia Doejaaren. Er is een mooi zwembad, prachtig sanitair gebouw, petit-restaurant, een bar, en..... een  jeu de boules-terrein. En daar mee vielen we met onze neus in de boter, want er werd 's avonds een toernooi gehouden en wij konden ook nog meedoen. 

Het was een gezellig toernooitje, hoewel er altijd een paar fanatieke spelers zijn die het recreatieve karakter er niet van in zien en de regeltjes alleen zo toepassen wanneer het voor hen het beste uitkomt, en vooral Cees trof zo'n tegenstandster en had het daardoor "helemaal gehad". Op welke plaats we uiteindelijk geëindigd zijn heb ik geen idee meer van, maar na afloop hebben we nog wel een wijntje/biertje gedronken op het terras. Die nacht hebben we heerlijk geslapen! En de volgende dag heerlijk geluierd en gezwommen en een leuke voetbalwedstrijd op het terras gezien.

De volgende dag, woensdag, hebben we heerlijk geluierd op de camping leuke campeerders ontmoet, maar de volgende dag moesten we echt weer op pad, hoe gezellig het hier ook was!